Ik ga op drukjacht en neem mee …

Dit stoppen wij in onze rugzak.

Volgende week laaien de vlammen van het jachtvuur weer hoog op als het drukjachtseizoen 2020 wordt aangeblazen. Traditiegetrouw is dit een periode waar veel jagers en drijvers lang naar uitkijken. Misschien nu nog wel meer dan voorgaande jaren. Het zal er alleen wel anders aan toegaan dan we gewend zijn, dat staat ondertussen wel vast.

Hoe dat er precies gaat uitzien hebben we in een eerder bericht al aangehaald. Maar op dit moment zijn de meesten onder ons allang blij dat we vanaf 1 oktober weer groen en oranje mogen aantrekken.

En gelukkig zullen er ook veel dingen gewoon hetzelfde blijven. Wanneer je eenmaal je stand hebt ingenomen dan is de kansel je vertrouwde bubbel waar dezelfde regels gelden als vorig jaar en het jaar daarvoor. Ook een geruststellende gedachte: ree-, rood- en zwartwild kennen geen corona. Je hoeft je niet te verwachten aan wissels met eenrichtingsverkeer of rottes van maximaal vier zwijnen.

Zo gevarieerd als er jagers van allerlei pluimage rondlopen, net zo divers is de rugzak die ze over hun schouders meedragen. Althans de inhoud ervan. Een waterkans dat je bij een gezelschap van veertig waidmannen uit twee rugzakken dezelfde spullen haalt. Ook onze rugzak is gevuld met zaken waarvan je sommige niet meteen verwacht of die zich ook op een andere manier nuttig maken. We nemen een kijkje.

Tie-wraps

Hoe vaak kabelbinders of tie-wraps mijn kleren, kijker en geweer al droog hebben gehouden is op zes handen niet te tellen. Samen met dat andere attribuut waardoor je binnen een minuut van een open bok een gesloten drukjachtbok maakt: de jachtparaplu.

Iedere hoek van een gemiddelde kansel leent zich perfect voor het bevestigen van een paraplu met lange steel aan de verticale balk. Twee tie-wraps eromheen en je bent gedurende de hele zit beschermd tegen regen, hagel of sneeuw. Het wild kijkt er overigens niet van op. Ook voor het bevestigen van een camouflagenet – zodat je minder in het zicht zit – bieden kabelbinders een uitkomst.

Mes

Onmisbaar voor je uitrusting, punt. Een mes kan natuurlijk ook aan je riem hangen maar bij mij is het een vaste gast van mijn rugzak. Vanzelfsprekend voor het ontweiden van je wild. Maar ook voor het snoeien van een overhangende tak of het doorsnijden van de tie-wraps aan je drukjachtbok als de jacht ten einde is.

Ik heb minstens zoveel jachtmessen als vingers aan mijn handen, een schoenendoos vol. Een tic ontstaan uit mijn jeugd die ik nog steeds zorgvuldig weet te onderhouden. Ik word gewoon blij van het zien en het kopen van een mooi mes. En toch neem ik voor drukjachten altijd deze Morakniv Companion mee.

Je zou je ermee kunnen scheren zo scherp is dit Zweedse snijgereedschap. Het ligt lekker in de hand, is gemakkelijk schoon te maken en eenvoudig weer te slijpen. Door de fel oranje kleur van het handvat vind je dit mes bovendien altijd snel terug als het op de grond ligt.

En zelfs al zou je de Companion ergens achterlaten, dan sla je met een bedrag van € 16,95 geen gat in je portemonnee.

Fles water

Na het ontweiden voor het schoonmaken van je mes. Allicht ook om je handen te wassen of gewoon om een slok te nemen bij een droge keel. Water is een veelzijdige vloeistof die je op verschillende fronten van dienst kan zijn.

Een halve liter fles neemt amper ruimte in en past bij de meeste rugzakken in een speciaal vak aan de zijkant. Tip: Een bidon kun je ook als knijpfles annex sproeier gebruiken om de laatste restanten na het ontweiden nog even weg te spoelen. Verder is zo’n bidon gemakkelijk bij te vullen en vriendelijk voor het milieu.

Handschoenen

Wassen is goed, handschoenen zijn beter. Ontweiden is ook verantwoordelijkheid dragen, vooral wanneer je als gekwalificeerd persoon optreedt. Hygiëne is daarbij essentieel, zowel voor jezelf het wildbraad als de eindverbruiker.

Je handen zijn nog vrij gemakkelijk te wassen maar je vingertoppen en nagelranden zijn lastiger schoon te houden. En het is uitgerekend daar dat bacteriën zich opstapelen. Voor ongeveer tien euro koop je een doos met daarin honderd paar handschoenen. Standaard stop ik 3-4 paar in het voorvak van mijn rugzak.

Neem ze best zo dun mogelijk zodat je nog steeds je mes goed hanteren kunt tijdens het ontweiden. Ook voor het dragen van een vos zijn deze handschoenen eenmalig te gebruiken.

Sjaal

Niet degene die je nek en hals warm houdt, maar een tweede sjaal voor in je rugzak. Deze wikkel ik om een dwarsbalk van de drukjachtbok als onderlegger voor het schieten. Hard op hard, in dit geval het voorhout op de dwarsbalk, heeft toch invloed op je schot. Dichtbij zal dat verschil miniem zijn maar vanaf 75 meter volgt de kogel niet meer het exacte mikpunt. Dat wil je logischerwijs vermijden.

Er zijn ook gevoerde geweerriemen die dezelfde functie hebben maar persoonlijk haal ik altijd de geweerriem van mijn Sauer af wanneer ik op post sta. Zonder riem vind ik prettiger schieten tijdens een drukjacht.

Andere hulpmiddelen zijn gewikt en gewogen maar een simpele sjaal werkt voor mij het beste als oplegassistent. Door de hele balk te omwikkelen kun je het geweer overigens zonder geluid te maken gemakkelijk verleggen voor een goede schietpositie.

Warmtezakjes

Nog zo’n basisartikel waarvan er steevast vier mee naar elke drukjacht gaan. Koude, trillende handen zijn funest voor een zuiver schot. Daarbij komt dat het weer zich moeilijk inschatten laat. Er zijn zachte decemberdagen waar je zonder jas nog wel comfortabel op de kansel zit terwijl je aan de andere kant vroeg in oktober ook al kan staan te klappertanden.

In het bos of uit het bos is vaak een temperatuurverschil van enkele graden. Ook opkomende nevel zorgt voor een daling van het kwik in de thermometer. Met een handwarmer in elke steekzak laat je je niet verrassen door deze elementen.

Zitkussen

Een klassieker onder drukjachtjagers. Je beklimt de ladder van je bok en het eerste dat je ziet is een natte, groene plank. Met hier en daar een beetje mos en als bonus een vettige filmlaag omdat die plank al het hele jaar liggend in de plaats van staand in de buitenlucht heeft gerijpt. Dat wordt dan je zitplek voor de komende drie uren.

Tegenwoordig zijn er al thermische zitkussens die zelfs warmte afgeven, dan zit je helemaal prinsheerlijk. Maar er zijn ook opvouwbare kussens – nauwelijks dikker dan een tijdschrift – die je na gebruik weer handig in je rugzak stopt.

Papieren zakdoekjes

Voor je handen, voor je billen. Of als handdoek om het lemmet van je jachtmes droog te wrijven. Maar ook om de druppels uit je richtkijker te deppen. Neem wel neutrale zakdoekjes zonder balsem die eveneens geen geur (parfum) achterlaten.

Het liefst wil je dat het wild ter plekke ligt. Dat je nooit beroep moet doen op een nazoekteam om het zweetspoor van je aangeschoten keiler te volgen. Maar in de praktijk is dat toch even anders. Een perfect bladschot kan wild op adrenaline nog ver brengen voordat het neervalt. Prik een papieren zakdoek over een gebroken tak om de aanschotplek te markeren. De witte contrastkleur valt al van ver op in het groene decor.